Î‘Ï†Î¿Ï Ï€Î±Ïσανε αυτοί, ακοÏστηκαν άλλες φωνÎÏ‚ απÎναντι από το μÎÏος των Ï„Ïαγουδιών... "Î’Ïε, ελάτε εδώ, μη φοβάστε, τον πήÏαμε εμείς τον ΓιώÏγο!
Κάποιος νÎος διηγόταν: «Είμαι ΠειÏαιώτης. Μόλις επÎστÏεψα από το αλβανικό μÎτωπο. ΚινδÏνεψα. Δίπλα μου ακÏιβώς, Îπεσε μια οβίδα. Άνοιξε ολόκληÏο πηγάδι.
Αυτό απάντησε «όχι». Με οδήγησε στην φωτογÏαφία του Αγίου Παϊσίου και μου τον Îδειξε με το δάκτυλο (ότι δηλαδή αυτός με κÏάτησε)».
Το άλογό του είχε χÏυσοποίκιλτα χάμουÏα και σÎλλα στολισμÎνη με πολÏτιμα πετÏάδια. Ήταν αγÏιεμÎνος και η ματιά του, όταν Îπεφτε στους ΧÏιστιανοÏÏ‚, ήταν γλυκιά και Θεϊκή, όταν όμως εÏÏίχνετο στους βαÏβάÏους, που είχανε ζωσμÎνη την Εκκλησία, άλλαζε και πετοÏσε αστÏαπÎÏ‚, που Ï€ÏομηνοÏσαν όλεθÏο σ’ αυτοÏÏ‚ οι οποίοι δε σεβάστηκαν την Άγια μÎÏα και τον ΙεÏÏŒ Îαό του.
Αυτό σημαίνει ότι όση σημασία Îχει το Ï€Ïοσωπικό υποδοχής για την εταιÏεία μας στο φυσικό χώÏο ή ο πωλητής απÎναντι σε Îναν πελάτη, τόση αντίστοιχη σημασία (ίσως και πεÏισσότεÏη καθώς δεν υπάÏχει φυσική επαφή) Îχουν τα κείμενα για την ιστοσελίδα μας.
Ο Άγιος ÎεκτάÏιος κοντοστάθηκε. Ύψωσε τα μάτια στον ουÏανό και Ï€Ïοσευχήθηκε νοεÏά.
ΚατÎβηκα κι εγώ στην Εκκλησία, για να πληÏοφοÏηθώ τι συμβαίνει. Είδα το παιδί αυτό, πεσμÎνο στην πόÏτα Ï„Î¿Ï ÎαοÏ, εντελώς παÏαμοÏφωμÎνο στο Ï€Ïόσωπο. Όλο του το σώμα, χÎÏια πόδια, στόμα, μÏτη, είχαν στÏεβλωθεί, σε μία αλλόκοτη, τεÏατώδη, και δαιμονική ÎκφÏαση. Είδα ότι ήταν και τυφλός... Αυτοί που τον συνόδευαν μπήκαν μÎσα και Ï€ÏοσκÏνησαν τις Εικόνες.
Μετά από λίγες μÎÏες με φώναξε more info ο υπηÏÎτης τής Μονής που βοηθοÏσε τον νεαÏÏŒ και τον τάιζε και μου είπε,
Τα ÏÎματα που κατεβαίνουν από το βουνό, ποτΠδεν χÏνονται πάνω της, αλλά στÏίβουν από την άλλη μεÏιά όταν κοντοζυγώνουν στην Εκκλησία για να μην την πειÏάξουν.
Οπότε εδώ δημιουÏγείται Îνα πολÏπλοκο σÏστημα στο οποίο η ιστοσελίδα Ï€ÏÎπει να ανταποκÏίνεται απόλυτα.
Πάνε πολλά χÏόνια από τότε που το αγαπημÎνο μας ζευγάÏι αποφάσισε να παντÏευτεί.... Όμως, όσο κι αν Ï€ÏοσπαθοÏσαν, δεν μποÏοÏσαν να τεκνοποιήσουν. Μάλιστα σε μία από τις Ï€Ïοσπάθειες, η κοπÎλα κόντεψε να πεθάνει μετά από μια δÏσκολη αποβολή που είχε.... Και οι γιατÏοί συνÎστησαν να μην ξαναπÏοσπαθήσουν, και γιατί ήταν αδÏνατον να κάνουν παιδιά, αλλά και γιατί κινδÏνευε σοβαÏά η υγεία της γυναίκας... ΖητοÏσε επίμονα από τον άντÏα της να πάει στο Άγιον ÎŒÏος, και να παÏακαλÎσει τον ΗγοÏμενο (ήταν ο ΓÎÏοντας Ιωσήφ τότε, αν θυμάμαι καλά), να τους δώσει την Τίμια Ζώνη της Παναγίας, που βοηθάει τα άτεκνα ζευγάÏια. ΑνÎβηκε στο ÎŒÏος ο φίλος μου, Ï€Ïοσπαθώντας να συναντήσει τον ΗγοÏμενο, όμως αυτός δεν μποÏοÏσε να τον δεχτεί. Το Ï„Ïίτο βÏάδυ με Ï€Î¿Î»Ï ÎºÎ±ÎºÎ¿ÎºÎ±Î¹Ïία, Ï€ÏοσπαθοÏσε η κοπÎλα να επικοινωνήσει με τον άντÏα της, αλλά λόγω των άσχημων καιÏικών συνθηκών δεν μποÏοÏσε να Îχει επικοινωνία με το ÎŒÏος.
Στο Î¼ÎµÏ„Î±Î¾Ï Ï„Î¿ σώμα είχε τοποθετηθεί στην Εκκλησία και Ï€ÏοσευχÎÏ‚ Ï€ÏοσφÎÏονταν για την ανάπαυση της ψυχής του.
Από τότε και κάθε χÏόνο, την ΔευτÎÏα της Διακαινησίμου, ως ανάμνηση του ΘαÏματος, τελείται εκεί στο Αγίασμα, λιτανεία και Αγιασμός.
Î ÎÏα από τη δυνατότητα που Ï€ÏÎπει να Îχουμε, ανά πάσα στιγμή, να αλλάξουμε, Ï€ÏοσαÏμόσουμε ή σβήσουμε μια σελίδα, θα Ï€ÏÎπει να Îχουμε τη δυνατότητα, χωÏίς εξάÏτηση από Ï„Ïίτους, να δημοσιεÏσουμε νÎες σελίδες.